Η μπάρα είναι ένα τεχνητό στολίδι που βρίσκεται λίγο έξω από το Συκούριο. Δημιουργήθηκε πριν από λίγα χρόνια για την άδρευση. Τώρα η μπάρα είναι ένα πολιτιστικό μέρος στο οποίο κάθε καλοκαίρι πραγματοποιούνται διάφορες μουσικές και αθλητικές εκδηλώσεις.Barra Party στο Συκούριο Αν είσαι νέος ή αισθάνεσαι νέος, υπάρχει μουσική εκδήλωση (Barra Party) πολύ ενδιαφέρουσα κάθε χρόνο στο Συκούριο κοντά στους Μύλους, δίπλα στις τεχνικές υδατοδεξαμενές. Ευχάριστη ατμόσφαιρα, δυνατή μουσική σ’ ένα χώρο που το φυσικό περιβάλλον από μόνο του αποτελεί την καλύτερη πρόσκληση. Η εκδήλωση υποστηρίζεται από τον Δ.Ο.Π.Α.ΠΕ. ΤΕΜΠΩΝ, ενώ συντονίζεται και οργανώνεται κάθε χρόνο από τα μέλη και τους φίλους του.Η μπάρα είναι ένα μέρος που αποτελεί πόλο έλξης πλέον για πολλές οικογένειες από τη Λάρισα και την ευρύτερη περιοχή. Μια κυριακάτικη βόλτα είναι ιδανική για μικρούς και μεγάλουςΗ περιοχή του Συκουρίου, κατοικήθηκε ήδη, από την Νεοληθική Εποχή σύμφωνα με τις αρχαιολογικές έρευνες. Στην κυκλική μαγούλα (με διάμετρο 200μ. και ύψος 4-5μ.), στην Οσσα, έχει βρεθεί κεραμική της νεότερης Νεολιθικής Εποχής (4500-2800/2700 π.Χ.), ένα τμήμα λίθινου σφυριού και μία λίθινη λεπίδα.Κατά τα χρόνια της Τουρκοκρατίας επί Τουρχάν μπέη το χωριό κατοικήθηκε από οικογένειες Οθωμανών νομάδων κτηνοτρόφων που ήρθαν από το Ικόνιο (Κονιάροι) και έδωσαν το όνομα Μπουγιούκ Κεσερλί δηλαδή Μεγάλο Κεσερλί που σημαίνει την περιοχή του σκεπαρνιού. Ίσως το σκεπάρνι να ήταν το σύμβολό τους. Την περίοδο αυτή ήταν μεγάλο και πλούσιο χωριό με περιβόλια και άφθονα νερά, όπου τα καλοκαίρια παραθέριζαν οι μπέηδες της Λάρισας. Γνωστό ήταν μέχρι πριν από λίγες δεκαετίες το κονάκι του Ατίφ Ταϊφούρ μπέη στη συνοικία «Μπειλέρ» (συνοικία των μπέηδων).Οι πρώτοι Έλληνες που ήρθαν και εγκαταστάθηκαν εδώ, αμέσως μετά την προσάρτηση της Θεσσαλίας στο ελληνικό κράτος (1881), αγόρασαν κτήματα από τους Τούρκους που έφευγαν παλιννοστώντας στο Ικόνιο. Μέχρι το 1899 υπήρχαν ακόμη Τούρκοι στην περιοχή. Στην περιφέρεια του Μεγάλου Κεσερλί, όλα σχεδόν τα χωριά ήταν κεφαλοχώρια και γι’αυτό μπορούσε κανείς να αγοράσει σπίτι και χωράφια. Αντίθετα στον κάμπο της Λάρισας υπήρχαν μόνο τσιφλίκια και δεν πωλούσαν μικρά κτήματα. Σήμερα το Συκούριο κατοικείται καθ’όλη τη διάρκεια του χρόνου-χειμώνα και καλοκαίρι- από Μακεδόνες, Βλάχους, Σπηλιώτες, Σαρακατσαναίους, Λιδορικιώτες, Μικρασιάτες, κι Αρβανίτες.Το Συκούριο ανέκαθεν ήταν το κέντρο ανάπτυξης ως προς την εμπορική και οικονομική ζωή της περιοχής. Παλιά, από το 1891 έως το 1905 γινόταν ετήσια εμποροπανήγυρη στο «Μικρό Μεριά» η οποία διαρκούσε οχτώ ημέρες.Η επαφή αυτή των εμπόρων με τους κατοίκους που έρχονταν από τα χωριά της ευρύτερης περιοχής δημιουργούσε πολλές συναλλαγές και παράλληλα εξασφάλιζε και νέες προσόδους για τον τέως δήμο Νέσσωνα.Ένας από τους δήμους του νομού Λάρισας ήταν και αυτός του Νέσσωνα. Ο δήμος ιδρύθηκε με το Β.Δ της 31ης Μαρτίου 1883 (Φ.Ε.Κ126) και κατατάχθηκε στη Β’ τάξη με πληθυσμό 2894 κατοίκους και έδρα το Μεγάλο Κεσερλί. Το έμβλημα (σφραγίδα) του δήμου ήταν η «προτομή ίππου» και πέριξ οι λέξεις «δήμος Νέσσωνος». Το έμβλημα αυτό επιλέχθηκε κατόπιν γνωμοδότησης του αρχαιολόγου Π.Ευστρατιάδη και καθορίστηκε με το Β.Δ της 18ης Ιουλίου 1883 (Φ.Ε.Κ305/σελ.1746). Το όνομα του δήμου προήλθε από την αρχαία πόλη Νέσσων. Ο Νέσσων ήταν γιος του Θεσσαλού , εξ ού και η ονομασία της Θεσσαλίας Νεσσωνίς.Ο δήμος στην αρχική του σύσταση περιλάμβανε τους οικισμούς: Μέγα Κεσερλί-Συκούριο (958 κάτοικοι),Μικρό Κεσερλί-Ελάτεια (272 κάτοικοι), Χατζιόμπαση-Ευαγγελισμός (84 κάτοικοι), Τόιβασι ή Ορτά- Καλοχώρι (405 κάτοικοι), Ασαρλίκ – Όσσα (420 κάτοικοι), Πουρνάρι [Ιλεντσε(ρ)λου(168 κάτοικοι)], Μακρυχώρι [Οτμανλή (466 κάτοικοι)],Μπαξιλάρ -Παραπόταμος (41 κάτοικοι),Μπαχισλάρ(30 κάτοικοι), Μπαλτζί- Κυψελοχώρι (50 κάτοικοι) και Ντουγουσλάρ (-). Μεταγενέστερα έγιναν και οι προσαρτήσεις των οικισμών: Σουφλάρ – Τόιβασι, Τζαμί – Νέσσων και Μπουνάρμπασι.
