Μία ξεχωριστή αλλά και ουσιαστική παρουσία, η μουσική πλαισίωση της εκδήλωσης από τον βραβευμένο και ταλαντούχο πιανίστα, μαθητή του Δημοτικού Ωδείου Λάρισας, Έκτορα Παπαϊωάννου Καράτζιο. Ο Έκτορας σπουδάζει στην τάξη του πιανίστα και καθηγητή του ΔΩΛ Χρήστο Λενούτσο, ενώ το έργο ερμήνευσε είναι η πασίγνωστη και απαιτητική σονάτα με τον τίτλο Appasionata, έργο 57, αρ. 23
Αντιδήμαρχος Πολιτισμού & Επιστημών Πάνος Σάπκας:
Θα ήθελα να καλωσορίσω στην πόλη μας και στο ωδείο μας τον κ. Μηνά Βιντιάδη, διακεκριμένο δημοσιογράφο στον τομέα του πολιτισμού, τον οποίο υπηρέτησε επί τριακονταετία και συνεχίζει να προσφέρει στα γράμματα και στις τέχνες και ως συγγραφέας, μυθιστορημάτων, θεατρικών έργων που έχουν γίνει επιτυχημένες παραστάσεις και τώρα ενός βιβλίου για μικρούς και μεγάλους με θέμα τη ζωή του κορυφαίου μουσουργού Λούντβιχ βαν Μπετόβεν.
Τον εκπαιδευτικό σκοπό της μουσικής υποστήριζε και ο Πλάτωνας και πάνω σ’ αυτό είχε εκφράσει αναρίθμητες φιλοσοφικές σκέψεις. Χαρακτηριστικό είναι το απόσπασμα της Πολιτείας, όπου δια στόματος του Σωκράτη, λέει: «Άραγε, Γλαύκων, γι’ αυτό η αγωγή με τη μουσική και την ποίηση είναι η πιο σημαντική, επειδή ο ρυθμός και η μελωδία εισχωρούν στα τρίσβαθα της ψυχής κι αδράχνοντάς την με δύναμη μεγάλη, φέρνουν μέσα της ευπρέπεια και της δίνουν ομορφιά…».
Μέσα από το βιβλίο “Μια μέρα με τον Μπετόβεν μαθαίνουμε με απλό και κατανοητό τρόπο για την τέχνη του και τη ζωή του μεγάλου συνθέτη.
Ό, τι δηλαδή είπε ο ίδιος στον Ορέστη, το παιδί που διάλεξε ο συγγραφέας να ζήσει αυτή την υπέροχη εμπειρία. Ποια ήταν η οικογένειά του κορυφαίου δημιουργού. Ποιος καθόρισε τα πρώτα βήματά του στη μουσική. Πως αντιμετώπισε την απώλεια της ακοής του. Τι αγαπούσε πιο πολύ. Τι ήταν για τον Μπετόβεν η έμπνευση και πως έγραψε τα έργα του.
Μια φροντισμένη έκδοση 80 σελίδων που εικονογράφησε εξαιρετικά η Ράνια Ηλιάδου, περιλαμβάνει επίσης, ένα πλήρες λεξικό μουσικών όρων, σύντομη παρουσίαση όλων των Συμφωνιών που έγραψε ο Μπετόβεν και βιογραφικά στοιχεία όλων των συνθετών και συγγραφέων που αναφέρονται στο βιβλίο.
Πρέπει να σας πω ότι το απόλαυσα μέχρι την τελευταία του γραμμή, ότι με έκανε να βάλω να ακούσω ξανά έργα του συνθέτη, ότι έμαθα πολλά που δεν ήξερα γι’ αυτόν και να τον θαυμάσω ακόμη περισσότερο καθώς τον καταλάβαινα βαθύτερα.
Και πόσο με συγκίνησε που δεν το έβαλε κάτω, παρά την προσωπική τραγωδία που αντιμετώπιζε. Μετά από αυτό πως να μην πιστεύεις πως όλα είναι δυνατά. Αρκεί να θες, να έχεις πάθος και αγάπη.
Φράσεις όπως «[το πιάνο] είναι σαν τον καθρέφτη, κοιτάς και βλέπεις την ψυχή σου, παίζεις και ακούς την καρδιά σου…» αποκαλύπτουν αυτό το πάθος.
Μια φράση που μας δίνει έμπνευση και δύναμη με ό,τι κι αν ασχολούμαστε, πόσο μάλλον αν αυτό είναι η μουσική.
Κι αν είναι κιόλας η μουσική, αυτός ο κόσμος έχει ελπίδα να γίνει καλύτερος.
Κ. Βιντιάδη, σας ευχαριστούμε πολύ και ανυπομονούμε για το επόμενο.
