Έτσι όπως εξελήχθηκαν τα πράγματα με το εξοπλιστικό πρόγραμμα της ΕΕ , την επιθυμία των περισσοτέρων εταίρων μας για συμμετοχή της Τουρκίας, αλλά και την επιθυμία της γείτονος για παζάρια, προφανώς η κατάργηση του casus belli δεν έχει και μεγάλη αξία μιά που και μπoρεί να ξαναεμφανιστεί μέσω σχετικής απόφασης της Τουρκικής Βουλής και στην τελική και χωρίς casus belli εμπλοκή μπορεί να υπάρξει. Ας πάμε λοιπόν κατευθείαν στην άμεση επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 μίλια σε αντάλλαγμα της σύμφωνης γνώμης μας για τη συμμετοχή της Τουρκίας στο προγραμμα SAFE.
Και απο το πουθενά ξεκίνησε προβληματισμός και συζήτηση για τη διαμόρφωση του χώρου μπροστά από το Αρχείο Θέατρο Λάρισας. Λες και ξέρουμε -οι Λαρισαίοι- ποια θα είναι η τελική διαμόρφωση του χώρου (αν γκρεμιστούν τα κτίρια) ή ποια θα είναι η τελική εικόνα και χρήση των κτιρίων (αν παραμείνουν). Τόσο ο Δήμος όσο και οι διαφωνούντες (sic) αρχιτέκτονες πρέπει να παρουσιάσουν ολοκληρωμένες προτάσεις, μακέτες κλπ. μια που οι παρεμβάσεις αφορούν στο σημαντικότερο σημείο της πόλης μας.
Ποιοί είναι τελικά αυτοί που αποτυγχάνουν ? Ποιός μπορεί να αμφισβητήσει τη γνώση ενός προέδρου εφετών τουλάχιστον όσον αφορά θέματα χρηστής διαχείρησης ? Ποιός θα μπορούσε να φανταστεί έναν πρόεδρο αναξάρτητης αρχής να συμπεριφέρεται σαν έφηβος εκφράζοντας απίστευτες ανασφάλειες ? Ποιός μπορεί να φανταστεί έναν Υπουργό με αδυναμία αντίληψης των σφοσδρών καθημερινών αλλαγών στις σχέσεις χωρών και οργανισμών ? Οι προδιαγραφές εξαιρετικές, η δράση προβληματική και επικίνδυνη.