Του Θάνου Τζήμερου

Είναι απίστευτο το ότι 35 χρόνια μετά την κατάρρευση του πιο ηλίθιου και πιο εγκληματικού πολιτικοκοινωνικού πειράματος στην ανθρώπινη ιστορία, του «υπαρκτού σοσιαλισμού», υπάρχει ανάγκη να γράφονται κείμενα σαν κι αυτό, και μάλιστα σε χώρα που ανήκε πάντα στο γκρουπ των δυτικών δημοκρατιών. Όμως, η χρόνια σοσιαλιστίτιδα από την οποία πάσχει το σύνολο του πολιτικού μας συστήματος, από τη μεταπολίτευση και δώθε, έχει δημιουργήσει ένα τοξικό οικοσύστημα το οποίο παράγει πολιτικές τερατογενέσεις, τόσο πολλές, που ο πολίτης έχει εκπαιδευθεί να τις θεωρεί κανονικότητα, μέχρι που αντιδράει αρνητικά όταν του το επισημαίνεις. Λογικό κατά μία άποψη: όταν βλέπεις παντού τέρατα με τρία κεφάλια, το ένα κεφάλι σού φαίνεται τσουρούτικο.

Όποιος παρατηρήσει νήπια να παίζουν και βλέπει με πόση δύναμη τραβάει το ένα από τα χέρια του άλλου το παιχνίδι που είναι δικό του, λέγοντας «’κό μου», έχει καταλάβει αμέσως τη σημασία που έχει για την ανθρώπινη ύπαρξη η έννοια της ατομικής ιδιοκτησίας. Το κατάλαβαν στην Αρχαία Αθήνα, το κατάλαβαν οι Ρωμαίοι που διαμόρφωσαν λεπτομερές νομικό πλαίσιο προστασίας της, το κατάλαβαν και οι Διαφωτιστές που έβαλαν τα θεμέλια αυτού που σήμερα ονομάζεται δυτικός κόσμος.

Διαβάστε  όλο το  άρθρο  στο  :

• Πηγή: https://www.capital.gr