1 Θα μου πεις τώρα «σιγά τ’ αυγά», αυτό σε πείραξε ? Δεν είναι σημαντικό αλλά σίγουρα είναι ενδεικτικό του πως αντιμετωπίζει το κράτος τον πολίτη. Γιατί η προθεσμία για την πληρωμή των δόσεων προς το δημόσιο (εφορία, ΕΦΚΑ κλπ) έληγε για τον μήνα Αύγουστο στις 29 Ιουλίου, δύο ημέρες πριν την 31η που ήταν η τελευταία ημέρα του μήνα ? Μα 31 Αυγούστου ήταν Κυριακή ! Και λοιπόν ? Τι θα πάθαινε το κράτος αν εισέπραττε την Δευτέρα 1η Σεπτεμβρίου ? Απολύτως τίποτα ! Θα διευκόλυνε τον πολίτη ? Έστω και λίγο ναι ! Γιατί δεν το έκανε ? Μα γιατί δεν υπολογίζει το Έλληνα πολιτη ! Και αυτό δεν έχει σχέση με κόμματα, ιδεολογίες και προγράμματα. Αποτελεί την έκφραση του σκληρού βαθέως κράτους που διαχρονικά «κάνει κουμάντο». Ποιός μπορεί να χτυπήσει αυτή την δομή με αποτέλεσμα. Καλώς ή κακώς ουδής !
2. Καθημερινά και καινούργια στοιχεία στην υπόθεση ΟΠΕΚΕΠΕ. To ξαναγράψαμε. Όσο δεν βγαίνουν οι επίσημες λίστες με τα ονόματα όσων κατηγορούνται, στην εποχή του διαδυκτίου ο καθένας θα βγαίνει και θα καταγγέλει όποιον θέλει. Τελειώστε λοιπόν τον όποιο «ρημαδοέλγχο» που κάνετε σεβαστές υπηρεσίες. Χρόνος δεν υπάρχει μια που απ’ ότι φαίνεται έρχονται και νέες δικογραφίες.
3. Καλοκαιρινές απορίες. Τι είναι όλοι αυτοί οι τουρίστες (?) που έχουν κατακλύσει την χώρα μας με πανάκριβα αυτοκίνητα με Ουκρανικές πινακίδες? Είναι Ουκρανοί ? Κάνουν χρήση Ουκρανικών οχημάτων ? Υπάρχει πόλεμος στην Ουκρανία ? Στον Ουκρανικό στρατό η συμμετοχή κατά τη διάρκεια πολέμου είναι προεραιτική ?
4. Εργασίες ανακατασκευής στην Ανθ. Γαζή όπως πάντα με διαδικασία «ανοιχτού εργοταξίου» όπου 2-3 μαστόρια στρώνουν πεζοδρόμια, τα περισσευούμενα δομικά υλικά σκορπίζονται στο δρόμο, οι πολίτες πρσπαθούν να διαβούν (με δική τους ευθύνη) ημιτελή έργα, και οι ουρές αυτοκινήτων φτάνουν μέχρι την Πηνειού. Υπομονή ! Εάν προκύψει κάτι καλό μέσα από αυτό το καθημερινό μπάχαλο, θα ξεχαστούν όλα. Ακόμη και το γεγονός ότι τα δημοτικά έργα μπορούν να φτιαχτούν και αλλιώς !
5. To μοντέλο οικονομικής δραστηριοποίησης που όλοι (κακά τα ψέματα) επιλέξαμε στη χώρα μας είναι σχετικά απλό. «Αρπαχτή κι όπου βγεί !» Όλοι μας και ο καθένας στον τομέα του αυξάνουμε αλόγιστα τις τιμές στα προιόντα/υπηρεσίες που παρέχουμε, χωρίς να αναλογιζόμαστε τις επιπτώσεις, τις οποίες όμως αναπόφευκτα βρίσουμε άμεσα μπροστά μας. 200 ευρώ για ξαπλώστρα ζητάει το beach bar. Αφού είναι έτσι λέει ο ηλεκτρολόγος, θέλω και εγώ 500 ευρώ για να αλλάξω 10 λάμπες. ΟΚ λέει ο ξενοδόχος και εγώ θέλω 450 ευρώ την βραδυά για ένα δίκλινο ΒΒ. Τέλεια λέει ο εστιάτορας τότε δώσε μου 30 ευρώ για μια χωριάτικη. Πάρε μοσχάρι με 20ευρώ/κιλό για να καταλάβεις απαντάει το σουπερ μαρκετ. Σ’ αυτή την περίπτωση θα σου πουλήσω 200 ευρώ ένα μαγιό λέει ο έμπορας. Έλα να γεμίσεις με 2.50ευρώ/λίτρο συνεχίζει ο πρατηριούχος. Εφόσον έτσι έχουν τα πράγματα πρέπει να πληρώσεις 600 ευρώ εισητήρια για 3 άτομα με αυτοκίνητο απαντάει ο πλοιοκτήτης. Δεν έχω επιχείρηση αλλά ο μπαμπάς μου μου άφησε 1 δυάρι για το οποίο ζητάω ενοίκιο 800 ευρώ το μήνα απαντάει ο υπάλληλος. Εμένα έτσι κι αλλιώς δεν με νοιάζουν οι τιμές , έχω τον ΟΠΕΚΕΠΕ λέει ο αγρότης. Πληρώστε όσο εμείς θέλουμε χωρίς έλεγχο επιβάλλουν οι πάροχοι ενέργειας και οι τράπεζες. Είστε όλοι κλέφτες εκτιμάει το Κράτος, άρα θα θεσπίσω τεκμαρτή φορολόγηση. Υπάρχει διέξοδος ? Υπάρχει περίπτωση restart με ρεαλισμό και πρόγραμμα ? Κατηγορηματικά όχι ! Προετοιμάζουμε όλοι οι Έλληνες σταθερά και απαρέγκλιτα τον δρόμο προς το νέο «στουκάρισμα» της χώρας μας. Νομίζω ότι όλοι πρέπει να συμφωνήσουμε ότι στην επιτύμβια στήλη το μόνο που πρέπει να αναγράφεται είναι το θρυλικό : «Όλοι μαζί τα φάγαμε !»